Kampüste manevi bakım: İngiltere örneği ve Türkiye için çıkarımlar

Abstract

Ergenlikten yetişkinliğe geçiş aşamasındaki üniversite öğrencilerini kampüste bilişsel ve sosyal gelişim bakımdan önemli görevler, güçlükler ve sorgulamalar beklemektedir. Aileden ayrılma ve yaşanan bu tür gelişim sorunlarının zamanında, yerinde ve yabancılaşma olmadan onların değerleri çerçevesinde çözümlenmesi son derece önemlidir. Aksi takdirde zamanında müdahale edilmeyen ve çözülemeyen sorunlar onların marjinal tutumlar ve yaşam tarzları geliştirmelerine ve ruh sağlığı bakımdan daha fazla zorlanmalarına yol açabilir. Bu çalışmanın amacı İngiltere’deki üniversitelerde din görevlileri tarafından yürütülen kampüs manevi bakım (MB) hizmetlerinin nasıl yürütüldüğünü göstermek ve benzer bir modelin Türkiye üniversitelerinde geliştirilmesine ön ayak olmaktır. Bu amaçla çalışmada İngiltere’nin Birmingham şehrindeki iki üniversitede çalışan biri Müslüman 4 MB görevlisi ile yapılan nitel çalışmaya yer verilmiştir. Nitel veriler iki ayrı araştırmacı tarafından literatür bilgileriyle karşılaştırılarak analiz edilmiştir. Sonuçta kampüs MB hizmetleriyle ilgili aşağıdaki ana konular ortaya çıkmıştır: Kampüs MB hizmetlerinin tanımı, yapılanması ve organizasyonu, amacı, görevlilerinin eğitimi, uygulamada kullanılan yeterlilikler ve beceriler, temel destek biçimleri, genel stratejiler, danışanlar ve sorunları (sosyal kimlik, aidiyet, inanç ile ilgili konular, ruh sağlığı konuları, yakın ilişkiler), MB görevlilerinin karşılaştıkları güçlükler ve yapılan öneriler yer almaktadır. Çalışma literatür incelendiğinde Türkiye’de ilk çalışma olması bakımından tarihi önemli bir konuma sahiptir ve bu alandaki bulgular Türkiye’de benzer bir modelin geliştirilmesine öncülük edebilecek niteliktedir.

University students, who are in the transition period from adolescence to adulthood, face serious developmental and cognitive tasks, including challenges and questioning regarding their faith, difficulties in separation from the family, and other relational issues. It is important that such developmental problems are resolved timely, promptly and appropriately within the framework of their own values, preventing their alienation from their cultural and religious heritage. This study aims to show how spiritual care are carried out by Christian and Muslim chaplains in the university campuses in England and suggest a similar service for Turkish universities. For this purpose, four qualitative semi-structured interviews were conducted with four chaplains, including one Muslim advisor, working at two British universities. Qualitative data were analyzed by two researchers independently using a thematic qualitative approach. Following themes emerged regarding campus chaplaincy: campus chaplaincy, its structure, function and organization, education, competencies and macro skills required, student clients and their problems regarding social identity, faith-related issues, and well-being issues, intimate relations among others, and the difficulties chaplains faced. Suggestions made about the devised campus chaplaincy services in Turkey. Considering the lack of literature on Turkey's on-campus chaplaincy, it is assumed that the study will play a pivotal, stimulating and historical role in the development and application of campus chaplaincy in Turkey.