Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü araştırma odaklı bir bölüm olarak tasarlanmıştır. Uluslararası öğrenci ve öğretim üyesi sayısı ve çeşitliliği bölümün kimliği ve öğretim pedagojisinin uluslararası bir anlayışla şekillenmesini sağlamaktadır. Müfredat ve ders içerikleri bugünün sorunlarını anlamaya ve geleceğin ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik planlanmıştır. Avrupamerkezci bir pedagojinin ötesine geçilerek farklı kültür ve medeniyet birikimleri mukayeseli olarak incelenmektedir. Türkiye’nin karşılaştığı siyasi meseleler bölgesel ve küresel bağlamla etkileşim içerisinde incelenemektedir. Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler’in alt dalları olan Uluslararası İlişkiler, Karşılaştırmalı Siyaset, Siyaset Teorisi ve Türkiye Siyasetine dair dersler müfredat içerisinde yer almaktadır.
Adı Soyadı
Idlir Lika
İlgi Alanları
Government & Law, Area Studies, International Relations, Ethnic Studies, Sociology
(TRT World Research Centre, 2024) Lika, Idlir; Aktürk, Şener; Cherkaoui, Tarek; İnsan ve Toplum Bilimleri Fakültesi, Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü
The Balkans provide an interesting empirical setting to observe variation in the reaction of regional countries to the Arab Uprisings and to probe the causes behind the variation. As a sub-region within the broader Central and Eastern Europe (CEE), a geographical space that for almost five decades was under authoritarian/totalitarian one-party communist regimes and that only relatively recently transitioned to democracy, Balkan countries should normally be expected to show at least rhetorical support for the revolutionary changes in the Arab world since 2011 and for the democratic aspirations of the Arab people. Indeed, as noted by Mikulova and Berti (2013, p. 4), the Arab Uprisings “opened the door to a vital new target region for Central and Eastern European democracy support.” Moreover, given that all Balkan countries, with the notable exception of Serbia and its client entity within the Bosnian Federation, are firmly Western-oriented [1], one again should have expected Balkan elites to follow the foreign policy line of Brussels and Washington that initially embraced and supported the popular demonstrations and calls for regime change in the Arab world. Yet, the governments in Albania, Montenegro, North Macedonia, and Serbia largely ignored the Arab Uprisings and did not articulate an official public stance towards them...