A simple approach to overcoming Euro-specific feudalism
Yükleniyor...
Tarih
2023
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İbn Haldun Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
In debates over the nature of the Ottoman social formation, most 20thcentury Turkish historians have tended to argue that it was “not feudal.” I argue that this is mostly because of the extent to which they have unconsciously imported and internalized Eurocentrism. In particular, it is because they have been using a Euro-specific notion or definition of feudalism as their yardstick. Also involved is a methodological, indeed philosophical failure to differentiate between genus and species, between the specific and the general. What is common to most agrarian states and societies in pre-modernity is the existence of a fief-system. But once a royal power-center resorts to fief-distribution, different power configurations can result. It is this revisionist approach to taxonomy that is proposed in this article, derived from my recently completed PhD thesis on civilizations’ common structures.
Osmanlı toplumsal oluşumunun doğasına ilişkin tartışmalarda, 20. yüzyıl Türk tarihçilerinin çoğu bunun "feodal olmadığını" iddia etme eğilimindeydiler. Bunun Avrupa merkezciliğinin bilinçsizce ithal edilerek içselleştirmelerinden kaynaklandığını iddia edilmektedir. Bunun nedeni özellikle Avrupa'ya özgü bir feodalizm kavramını veya tanımını kıstas olarak kullanıyor olmalarıdır. Ayrıca cins ve tür arasında, özel ve genel arasında ayrım yapma konusundaki metodolojik, aslında felsefi bir başarısızlık da söz konusudur. Modernite öncesi tarım devletlerinin ve toplumlarının çoğunda ortak olan şey, bir tımar sisteminin varlığıdır. Ancak bir kraliyet güç merkezi, tımar dağıtımına başvurduğunda, farklı güç konfigürasyonları ortaya çıkabilir. Bu makalede önerilen, uygarlıkların ortak yapıları üzerine yakın zamanda tamamladığım doktora tezimden türetilen, taksonomiye yönelik bu revizyonist yaklaşımdır.
Osmanlı toplumsal oluşumunun doğasına ilişkin tartışmalarda, 20. yüzyıl Türk tarihçilerinin çoğu bunun "feodal olmadığını" iddia etme eğilimindeydiler. Bunun Avrupa merkezciliğinin bilinçsizce ithal edilerek içselleştirmelerinden kaynaklandığını iddia edilmektedir. Bunun nedeni özellikle Avrupa'ya özgü bir feodalizm kavramını veya tanımını kıstas olarak kullanıyor olmalarıdır. Ayrıca cins ve tür arasında, özel ve genel arasında ayrım yapma konusundaki metodolojik, aslında felsefi bir başarısızlık da söz konusudur. Modernite öncesi tarım devletlerinin ve toplumlarının çoğunda ortak olan şey, bir tımar sisteminin varlığıdır. Ancak bir kraliyet güç merkezi, tımar dağıtımına başvurduğunda, farklı güç konfigürasyonları ortaya çıkabilir. Bu makalede önerilen, uygarlıkların ortak yapıları üzerine yakın zamanda tamamladığım doktora tezimden türetilen, taksonomiye yönelik bu revizyonist yaklaşımdır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Feudalism, Power-Configuration, Oriental Despotism, Asiatic Mode of Production, Ottoman, Feodalizm, Güç Yapılandırması, Doğu Despotizmi, Asya Tipi Üretim Tarzı, Osmanlı
Kaynak
İbn Haldun Çalışmaları Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
8
Sayı
2
Künye
Eshete, I. M. (2023). A simple approach to overcoming Euro-specific feudalism. İbn Haldun Çalışmaları Dergisi, 8(2), 115-125. https://doi.org/10.36657/ihcd.2023.110
